Εντωμεταξύ, οι βοηθοί δυνάμωσαν τη φωτιά στο καμίνι χρησιμοποιώντας τα φυσερά ώστε να λυώσει το κρατέρωμα μέσα στο χωνευτήρι*. Η επιφάνεια του λιωμένου μετάλλου έδειχνε βρώμικη από τα διάφορα οξείδια που επέπλεαν. Ο τεχνίτης με ένα κάρβουνο την καθάρισε και φάνηκε η ελαφρά κυρτή και λαμπερή υγρή μάζα. Ήταν κατάλληλη η στιγμή για την χύτευση.
Έβγαλε από το νερό την ξύλινη λαβή (στειλεό) που χρησίμευε στο να βγάζει το χωνευτήρι με το λιωμένο μέταλλο από τη φωτιά και να το χύνει μέσα στο καλούπι. Την σφήνωσε γρήγορα στην υποδοχή του χωνευτηριού, το έβγαλε με προσοχή από τη φωτιά και με σίγουρες κινήσεις έχυσε αργά το λιωμένο κρατέρωμα μέσα από τον αγωγό στο καλούπι. Αν το λιωμένο μέταλλο έπεφτε στα τοιχώματα του αγωγού θα μπορούσε να καταστρέψει το καλούπι γιατί θα υποχωρούσε μέρος της άμμου μέσα του. Η χύτευση απαιτούσε επιδέξιους χειρισμούς και εμπειρία.
*Χωνευτήρι: κεραμικό κυρίως σκεύος που μέσα του έλιωναν τα μέταλλα. Για να αντέχει σε ψηλές θερμοκρασίες ανακάτευαν μέσα στον πηλό τριμμένο κάρβουνο, ψηλή άμμο ή τριμμένα ανθεκτικά στη φωτιά πετρώματα. Έπλαθαν καλά το μείγμα, του έδιναν το σχήμα που ήθελαν, το άφηναν να στεγνώσει καλά και μετά το έψηναν με συγκεκριμένο τρόπο και έτσι αποκτούσε ανθεκτικότητα.
.Κάθε χωνευτήρι έλιωνε μέταλλα δύο με τρεις φορές. Μετά παρουσίαζε ρωγμές και αχρηστευόταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου