Στην άκρη του εργαστηρίου ο ξυλουργός είχε ακουμπήσει κάτι μικρά ξύλα, μαζεμένα και τυλιγμένα με ένα δέρμα. Πήγε ως εκεί, τα πήρε, και λύνωντάς τα εξήγησε στον ταξιδευτή πώς αυτά αποτελούν τα τμήματα ενός εργαλείου. Το ένα ήταν ένα κλαδί σε σχήμα τόξου -που στα άκρα του ήταν δεμένη χαλαρά μία χορδή-,το άλλο ένα ευθύγραμμο κλαρί- που στη μία του άκρη υπήρχε σχισμή για να σφίγγει την λίθινη ή μεταλλική μύτη που ανοίγει τις τρύπες-, και μία ημισφαιρική ξύλινη κεφαλή -που στο κέντρο του επίπεδου μέρους της είχε ένα βαθούλωμα-. Για να δείξει λοιπόν πώς δουλεύει, με μια κυκλική κίνηση έσφιξε τη χορδή γύρω από το ευθύγραμμο ξύλο, ακούμπησε την άκρη του με την μύτη πάνω στο μέταλλο και ύστερα με το άλλο χέρι έπιασε την ξύλινη κεφαλή. Έβαλε την άλλη άκρη του ευθύγραμου ξύλου μέσα στο βαθούλωμα της ξύλινης κεφαλής, και την πίεσε προς τα κάτω. Κίνησε τότε, αργά στην αρχή, το τόξο μπρος -πίσω και η χορδή έστριβε το ευθύγραμμο ξύλο προς την μία και προς την άλλη κατεύθυνση. Παρατήρησε τότε ο ταξιδευτής πως με την τριβή στο μέταλλο δημιουργήθηκε ένα μικρό βαθούλωμα.
Λόγω του σχήματός του που έμοιαζε με τόξο πήρε και το εργαλείο αυτό το όνομά του: Τοξωτό τρυπάνι. Καθώς οι μεταλλικές ακμές των εργαλείων του ξυλουργού δεν τρύπαγαν εύκολα τα μέταλλα, ο μεταλλοτέχνης χρησιμοποιούσε ακμές από πολύ σκληρές πέτρες. Του τις είχε διαμορφώσει ο λιθοξόος( μια και ο ίδιος χρησιμοποιούσε παρόμοιες και τρυπούσε τις πέτρες που σκάλιζε). Προσπαθώντας ο ταξιδευτής να μάθει να χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο, έκανε πολλές δοκιμές, όμως μόνο όταν είδε τον πεπειραμένο τεχνίτη να το δουλεύει , κατάλαβε την αξία και την αποτελεσματικότητα του εργαλείου.
Βάζοντας ο τεχνίτης την μύτη του τρυπανιού στην εσοχή που είχε δημιουργήσει με το αιχμηρό εργαλείο, άρχισε να δουλεύει το τρυπάνι με ρυθμό και σταθερότητα, μπρος - πίσω. Κατά διαστήματα έλεγχε την τρύπα που σχηματιζόταν και έβαζε λίγο νερό στην άκρη του τρυπανιού, καθώς είχε παρατηρήσει πως με αυτόν τον τρόπο τρυπούσε καλύτερα και πως η ακμή φθειρόταν λιγότερο.
βιβλιογραφία: " EXPERIMENTS IN EGYPTIAN ARCHAEOLOGY " by Denys A .Stocks
Σας ευχαριστώ που διαβάζετε τα άρθρα.
Λόγω του σχήματός του που έμοιαζε με τόξο πήρε και το εργαλείο αυτό το όνομά του: Τοξωτό τρυπάνι. Καθώς οι μεταλλικές ακμές των εργαλείων του ξυλουργού δεν τρύπαγαν εύκολα τα μέταλλα, ο μεταλλοτέχνης χρησιμοποιούσε ακμές από πολύ σκληρές πέτρες. Του τις είχε διαμορφώσει ο λιθοξόος( μια και ο ίδιος χρησιμοποιούσε παρόμοιες και τρυπούσε τις πέτρες που σκάλιζε). Προσπαθώντας ο ταξιδευτής να μάθει να χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο, έκανε πολλές δοκιμές, όμως μόνο όταν είδε τον πεπειραμένο τεχνίτη να το δουλεύει , κατάλαβε την αξία και την αποτελεσματικότητα του εργαλείου.
Βάζοντας ο τεχνίτης την μύτη του τρυπανιού στην εσοχή που είχε δημιουργήσει με το αιχμηρό εργαλείο, άρχισε να δουλεύει το τρυπάνι με ρυθμό και σταθερότητα, μπρος - πίσω. Κατά διαστήματα έλεγχε την τρύπα που σχηματιζόταν και έβαζε λίγο νερό στην άκρη του τρυπανιού, καθώς είχε παρατηρήσει πως με αυτόν τον τρόπο τρυπούσε καλύτερα και πως η ακμή φθειρόταν λιγότερο.
βιβλιογραφία: " EXPERIMENTS IN EGYPTIAN ARCHAEOLOGY " by Denys A .Stocks
Σας ευχαριστώ που διαβάζετε τα άρθρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου