Το πλάσιμο των καλουπιών ολοκληρώθηκε. Μετά τα τοποθέτησαν έξω από το εργαστήρι, για όσο είχε ήλιο, και την άλλη μέρα θα τα έβαζαν δίπλα στη φωτιά, να στεγνώσουν σιγά σιγά στη μάζα τους.
Από το πρωί ο βοηθός ξεκίνησε την φωτιά, με λεπτά κλαράκια στην αρχή, μετά πρόσθεσε τα πιο χοντρά ξύλα για να κάνει κάρβουνα. Κατά το μεσημέρι τοποθέτησαν τα καλούπια σε μικρή απόσταση γύρω από την φωτιά. Στην μία πλευρά της εστίας τοποθέτησαν τα δύο φυσερά, φτιαγμένα από κεραμικό κοίλο σκεύος σκεπασμένο με δέρμα*. Το δέρμα δεν ήταν τεντωμένο ώστε να σχηματίζει χαμηλό κώνο πάνω από το κεραμικό. Στην κορυφή του δέρματος ήταν δεμένη σφιχτά η άκρη ενός κλαριού. Τραβώντας ο τεχνίτης το κλαρί προς τα πάνω, γέμιζε το ασκό με αέρα και πιέζοντας το ρυθμικά προς τα κάτω τον φύσαγε μέσα από τον σωλήνα προς τη φωτιά και την δυνάμωνε.Τα φυσερά ήταν δύο, όταν το ένα γέμιζε αέρα το άλλο τον φύσαγε. Ο σωστός ρυθμός εκείνου που δούλευε στη φωτιά, ρύθμιζε τη δύναμη και την θερμοκρασία της .
*Preliminary results from an experimental study of perforated copper-smelting shaft furnaces from Chrysokamino (eastern Crete).M. Catapodis ,Oli Pryce and Y. Bassiakos.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου